درخشش انیمیشن های ایرانی در برابر آثار خارجی

روز دوم نهمین جشنواره پویانمایی تهران در حالی گذشت که تفاوت کیفی آثار هنرمندان ایرانی در قیاس یا آثار انیماتورهای خارجی در این روز به شدت محسوس بود.

دیروز در دومین روز برگزاری نهمین جشنواره دوسالانه پویانمایی تهران، بیش از ۹۰ اثر در بخش های مختلف شامل مسابقه ایران با موضوع ارزش های انقلاب اسلامی، مسابقه ایران ۳، بین الملل ۴، نمایش ویژه (جشنواره جشنواره ها ۱)، چشم انداز (اشتوتگارت) و نمایش ویژه روی پرده نمایش رفت.

حضور دو انیمیشن عباس و مصطفی ساخته سیدرضا میرکریمی در بین ۵ اثر حاضر در این قسمت یکی از خبرسازترین بخش دومین روز جشنواره به شمار می رفت. میرکریمی کارگردانی که با سبک و سیاق اش تنها در سینمای رئال آشنایی داشته ایم ،این بار توانایی خود را در کارگردانی انیمیشن محک زده است، اتفاقی که در سینمای ایران کمتر به چشم می خورد.

همان طور که از عنوان مسابقه ایران مشخص است تمام آثار شرکت کننده در این بخش داخلی هستند که خوشبختانه تفاوت داستانی و تکنیکی در بین آنها، تماشای فیلم ها را تا حدودی لذت بخش کرده و توانست توجه بینندگان را در سالن کانون پرورش فکری به خود جلب کند. از جمله کارهایی که فضای فانتزی، روایتی خلاقانه و همچنین تکنیک و طراحی قابل توجه و دلنشینی از خود ارائه داد، انیمیشن مومو ساخته هادی طبسی و رسول زرین بود که با نمایش شخصیت جالب و جدید خود، به عنوان آخرین اثر این بخش، سومین مسابقه ایران را با شادمانی به پایان برد.

متاسفانه با گذشت دو روز از برگزاری جشنواره و پخش فیلم هایی از بسیاری از کشورهای جهان، انتظارات مخاطبان آنطور که باید برآورده نشده است و این دلسردی بیشترمتوجه آثار خارجی شرکت کننده است تا داخلی ،به طوری که در بعضی از بخش های اجرا شده بین الملل، آثار ایرانی به وضوح خود را شاخص تر از رقبای خود معرفی کرده اند.

با این وجود تا اندازه ای بخش جشنواره جشنواره ها که در بخش نمایش ویژه قرار گرفته است، توانست لبخند رضایت را بر چهره تماشاگران بازگرداند، زیرا آثاری در این بخش به نمایش در آمده اند که جوایز معتبر جشنواره های جهان را کسب کرده اند و مسلما از کیفیت بالاتری برخوردارند. خرگوش و گوزن ساخته پیتر واکز از مجارستان با ارائه داستانی نو و تلفیق تکنیک دو بعدی و سه بعدی که در راستای موضوع فیلم، عملکرد تحسین بر انگیزی را نمایش داد،  از بهترین فیلم های این بخش بود، همچنین داستان خرس، ساخته آنتونیو اسریو هنرمندی از شیلی  اثری قابل توجه بود.

 اما خبر امیدوار کننده این است که بخش جشنواره جشنواره ها به دلیل تعدد آثار شاخص دریافت شده در دو بخش ارائه می شود که اولین بخش آن در دومین روز کاری جشنواره در معرض نمایش قرار گرفت.

در بخش چشم انداز که ۱۲ انیمیشن آلمانی در یک بسته اصطلاحأ ۱۷ تایی قرار داشت، با پیوستی به نام «بهار پویانمایی آلمان»، معرف ساخته های متفاوتی از کارگردان های انیمیشن این کشور بود . با این وجود عملکرد ضعیف و کسل کننده آثار در این قسمت، توجه بسیاری را تنها به دو فیلم هارالد از سازندگان آلمانی و هیچ جا خونه نمیشه چهار کارگردان فرانسوی جلب کرد، که توجه به یک انیمیشن فرانسوی در کنار ۱۲ انیمیشن آلمانی، بیشتر پاییز پویانمایی آلمان ها را نشان می داد تا فصل بهار!

در بخش نمایش ویژه ۳، تحت عنوان پویانمایی انتزاعی، آثار به نمایش درآمده با مضمونی خیالی و درونی با کارگردانی و تکنیک های متفاوت با یکدیگر به رقابت پرداختند.

هنرمند مجازی ساخته توماس اشتلماخ و ماژا اشمان از آلمان یکی از کارهای حاضر در این قسمت بود که در بخش جشنواره جشنواره ها هم حضور داشت. روند ریتمیک داستان و تکنیک خلاقانه این اثر کار را برای رقیبان دیگر سخت خواهد کرد.

سینماپرس