نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت ششم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت اول)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت دوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت سوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت چهارم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت پنجم)

پیوند نور

در گرافیک رایانه‌ای هنرمندان نورپرداز می‌توانند کاری کنند که نورهای خاصی فقط بر روی یک سری از سوژه‌هایی که خودشان مشخص کرده‌اند اثر بگذارند . به این ویژگی یوند نور می‌گویند و در موقعیت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد . در برخی مواقع ممکن است که یک کاراکتر فقط با نور اصلی‌ای که در موقعیت خاصی قرار گرفته ، خوب بنظر برسد ، اما پس‌زمینه‌ی همان کاراکتر برای خوب دیده شدن به موقعیت متفاوتی از نور اصلی نیاز داشته باشد ، و یا در مواقع دیگری ممکن است نوری وجود داشته باشد که باید به دیوار یا سقف بتابد تا بتواند نور بازتابی یا پر کننده را شبیه سازی کند و در عین حال صحنه را هم به درستی روشن کند .

پیوند نور می‌تواند به شدت خطرناک باشد . اگر به درستی از آن استفاده نشود ، فورأ باعث می‌شود که اجزای صحنه جدا از هم به نظر برسند . کاربرد نادرستش باعث می‌شود که اشیاء تعامل درستی با صحنه نداشته باشند و یا ممکن است که یک کاراکتر از میان سایه‌ای که در صحنه وجود دارد عبور کند اما سایه بر روی او تأثیری نگذارد . به همین خاطر بسیار مهم است که هنرمندان این موضوع را درک کنند که فقط در موقعیت‌های ضروری باید از پیوند نور استفاده کنند . در برخی از استودیو‌ها ، کنترل‌های پیوند نور از هنرمندان گرفته شده است تا تصاویر یکپارچه‌تر باشند و ساختارشان واقع‌گرایانه‌تر به نظر برسد .

لایه‌های رندر

شکستن و تقسیم یک صحنه به چند لایه‌ی رندر ، بخش مهمی از کار نورپرداز در فرایند تولید است . می‌توان برای تبدیل صحنه‌های بزرگ و پیچیده‌ای که رندر گرفتن از آن‌ها دشوار است ، به قسمت‌های کوچکتر و قابل کنترل‌تر ، از لایه‌های رندر استفاده کرد . همچنین استفاده از این لایه‌های رندر در فرایند‌های‌ ترکیب خاصی که باید بر روی یک صحنه انجام شود ، ضروری است . همچنین لایه‌های رندر می‌توانند بازده کار را افزایش دهند . برای انجام تنظیمات نورپردازی بر روی یک عنصر ،  نیازی نیست که از کل صحنه رندر بگیرید  ، بلکه فقط باید یک لایه‌ی رندر را تکرار کنید . علاوه بر این ، لایه‌های رندر در مرحله‌ی پس‌تولید ، به هنرمند کنترل بیشتری می‌دهند .

البته لایه‌های رندر جنبه‌های منفی‌ای هم دارند . اضافه کردن لایه‌های رندر به یک صحنه ، باعث افزایش پیچیدگی صحنه می‌شود و باید سازمان‌دهی خوبی بر روی آن انجام شود . اگر این لایه‌ها به درستی استفاده نشوند ، ممکن است در مرحله‌ی ترکیب به اشتباه با هم ترکیب شوند و منجر به لایه‌بندی نادرست شوند و یا در زیبایی صحنه ، مشکلی ایجاد کنند . همچنین هر چه لایه‌ی رندر بیشتر باشد ، به فضای ذخیره‌ی بیشتر و مدیریت محتوای بیشتر هم نیاز است . می‌توان تمام این جنبه‌های منفی را برطرف کرد ، اما هنرمند باید آموزش دیده و منظم باشد و باید بتواند این مهارت را درک کند .

تنظیمات لایه‌های رندر

برای شکستن یک صحنه به چندین لایه‌ی رندر ، روش‌های زیادی وجود دارد . می‌توان لایه‌ها را بر اساس اشیاء از هم جدا کرد . در این حالت هر کاراکتر‌ جداگانه رندر می‌شود و پیش‌زمینه‌ی صحنه ، جدا از پس‌زمینه‌ی آن رندر می‌شود . همچنین می‌توان لایه‌ها را توسط اجزای منحصر به فردی که در صحنه وجود دارند ، از هم جدا کرد . در این صورت تمامی مقادیر انتشار نور ، مقادیر بازتابی و سایه‌های کاراکتر‌ها ، لایه‌های رندر جداگانه‌ای خواهند داشت . برای جداسازی لایه‌ها ، ترکیب‌های بی‌شماری وجود دارد . در برخی از استودیو‌ها روندی برای انجام کار وجود دارد که باید از آن پیروی شود اما در عین حال افراد ترجیحات شخصیِ خود را هم در کار استفاده می‌کنند . به طور کلی ، تا زمانی که هنرمند منظم و آگاه باشد ، می‌توان هر نوع  شکستی از لایه‌ها را به صورت یک تصویر نهاییِ زیبا در کنار هم جمع کرد .

شکل ۴٫۱۷ هنرمندان باید در جمع‌کردن لایه‌های رندر در کنار یکدیگر بسیار دقت کنند تا مطمئن شوند که این لایه‌ها در کنار هم به درستی کار می‌کنند .

لایه‌های رندر زیبایی (beauty render : تصویر نهایی از رندر یک صحنه )

اولین روش برای شکستن رندر‌ها به چندین لایه ، این است که آن‌ها را توسط عناصر زیبایی‌شان جدا کنیم . عناصر زیبایی ، هر گونه شئ منحصر به فرد یا گروهی از اشیاء موجود در صحنه هستند که به صورت جداگانه رندر می‌شوند . این لایه‌ها شامل لایه‌های رندر جداگانه‌ای هستند که پیش‌زمینه ، پس‌زمینه ، کاراکتر‌ها و هر عنصر دیگری که ارزش جدا کردن را دارد ، از هم جدا می‌کنند .

در هنگامی که این لایه‌ها از هم جدا می‌شوند ، باید با دقت به آن‌ها توجه شود .  هنرمند نمی‌تواند فقط عناصر را از هم جدا کند و بعدأ آن‌ها را دوباره در کنار هم قرار دهد ، بلکه باید به نحوه‌ی عملکرد این لایه‌ها در کنار یکدیگر دقت کند . اگر این کار با بی‌دقتی انجام شود ، باعث می‌شود که لایه‌ها جدا از هم و قطعه قطعه به نظر برسند .

اولین مؤلفه‌ای که باید مورد بررسی قرار بگیرد ، این است که این عناصر رندر شده چگونه با یکدیگر در تعاملند و چه تأثیری بر هم می‌گذارند .  مثلأ اگر کاراکتری بالای محیط قرار گرفته باشد ، آیا بر روی زمین و عناصر اطرافش سایه‌ای ایجاد می‌کند؟ در این صورت در لایه‌ی مربوط به محیط هم باید آن سایه را در نظر گرفت . اگر آن کاراکتر به طور کلی از صحنه حذف شود ، سایه‌ای که بر روی زمین ایجاد کرده بود هم باید از لایه‌ی مربوط به پس‌زمینه ، حذف شود .

برای دستیابی به آنچه گفته شد باید لایه‌ی کاراکتر در داخل لایه‌ی پس زمینه ، لحاظ شود . تنظیمات رندر به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که خود کاراکتر قابل مشاهده نیست ، اما سایه‌ای که ایجاد می‌کند قابل مشاهده است . هر بسته‌ی نرم‌افزاری‌ برای کنترل این تنظیمات روش متفاوتی دارد ، اما تمام آن‌ها باید قابلیت انجام این کار را داشته باشند .

لایه‌ی پس زمینه هم باید در لایه‌ی مربوط به کاراکتر ، لحاظ شود . آیا پاهای کاراکتر در انیمیشن اندکی به داخل زمین نفوذ می‌کند ؟ در این صورت کف زمین باید از رندر کاراکتر جدا شود . غالبأ برای انجام این کار ، یک سایه‌انداز به زمین اختصاص می‌دهند که آن ناحیه را از کانال آلفای کاراکتر جدا کند . اگر این کار انجام نشود ، پس از ادغام این دو تصویر این طور به نظر می‌رسد که کاراکتر در بالای زمین شناور است .

جدا کردن لایه‌های زیبایی می‌تواند در مرحله‌ی پس‌تولید بسیار مفید باشد . هنگامی که هنرمند می‌خواهد فقط تنظیمات مربوط به کاراکتر‌ها یا پس زمینه و یا لایه‌های دیگر را تغییر دهد ، دیگر نیازی ندارد که دوباره به نرم‌افزار رندر برگردد . تنظیمات مورد نیاز به سرعت در داخل کامپوزیتور انجام می‌شوند و به هیچ رندر دوباره‌ای نیاز نیست ، در نتیجه در زمان صرفه‌جویی می‌شود .

این مطلب ادامه دارد…..

منبع: کتاب نورپردازی در انیمیشن

خانه انیمیشن 

(هرگونه کپی برداری از مطالب وبسایت خانه انیمیشن بدون ذکر نام و حذف لینک غیر قانونی و داراری پیگرد قانونی است)