انیمیت دويدن (قسمت اول)

دويدن

در يک راه رفتن هميشه حداقل يک پا روی زمين قرار دارد، فقط يک پا در يک زمان از زمين جدا می شود.  

 

در يک دويدن هر دوپا از زمين جدا می شوند. 

در سريعترين راه رفتن ها اگر هر دو پا از زمين جدا نشوند هيچ وقت آن راه رفتن تبديل به دويدن نخواهد شد. 

 

ولی فقط يکی را در هوا قرار بدهيد، راه رفتن تبديل به دويدن می شود. 

اين در واقع روش متحرک ساختن دويدن نيست بلکه می خواهم فقط فرق ها را نشان بدهم. 

در اينجا يک دويدن معمولی داريم يک قدم در هر ثانيه در حاليکه دستها در هوا حرکت می کند. 

 

حال در صورتيکه طرح پايين قرار بدهيم کار زنده تر می شود. 

 

در اينجا يک دويدن، کارتونی تر ديده می شود.يک دويدن ١ مرحله ای با دو حال در هوا 

 

يک دويدن ۶ مرحله ای ديگر، اين يک حالت واقعی است. به حرکت دست ها که خيلی کمتر حرکت می کنند دقت کنيد. 

 

ما می توانيم تمام آن کارهايی را که با دويدن انجام داديم با راه رفتن ها نيز انجام دهيم. سر می تواند بالا، پايين، جلو، عقب و يا بدن خم می شود و يا در مسيرهای مخالف حرکت می کند. ولی ما نمی توانيم به اندازة راه رفتن تغييرات بوجود آوريم چون تعداد طرح های ما کمتر است. 

توجه داشته باشيد وقتی در يک دويدن بدن بالا می رود سر را فقط  اندازة سر بالا برده و حتی شايد هم  اندازة سر هيچ وقت تمام سر را بالا نبريد. 

مسلم است که دويدن ها بايد در ۱/۱ انجام بگيرد و علتش اتفاقات زياد در زمان کم است. در حاليکه در راه رفتن حتی می توانيم به بدن انحنا بدهيم و در حالت گذشت آن را صاف کنيم. 

 

در حالت گذشت سر کمی بالاتر می رود. 

 

و يا می توانيم  همانند راه رفتن به آن حالت های مختلف بدهيم مثلاً بدن را پايين ببريم. 

 

و يا می توانيم بدن را به کناره ها کج کنيم. 

 

يک دويدن کاملاً معمولی کارتونی را در نظر بگيريد و طرح ها را از هم فاصله بدهيد. 

به حرکت پاها دقت کنيد. 

 

می تواند از هر حالتی شروع بشود. 

 

می تواند از حالت پايين شروع بشود. 

 

و يا اينکه از حالت بالا شروع کنيم که در اين صورت پاها از زمين جدا بوده و در هوا قرار دارد. 

فرض کنيد در يک دويدن ۴ مرحله ای طرح # ۵ نبايد دقيقًاً شبيه به # ١ باشد مثًلاً نسبت به طرح #١ آن را کمی بالاتر و يا پايين تر ببريد. 

 

بازی و تغييرات با پاها در يک دويدن خيلی آسانتر و بيشتر از راه رفتن هاست در حاليکه می توانيم آن را به اين صورت تغيير بدهيم. 

 

در يک دويدن معمولی حرکت دست همانند راه رفتن است. 

 

در حاليکه می توانيم آن را به اين صورت تغيير بدهيم. 

 

اين يک حالت کاملاً معمولی 

 

در اينجا يک دويدن ۴ مرحله ای داريم در واقع طرح گذشت همان حالت پايين است. دست ها نيز اضافه شده اند. در طرح ميانی سر و بدن را کمی جلوتر می کشيم. 

 

می توان بدن را خيلی جلو انداخت. در واقعيت هرچه شخص سريعتر بدود بدنش جلوتر می رود.( در ضمن لزومی ندارد کار در تعادل کامل قرار گيرد.) 

البته می توانيم در کارمان خيلی جلو برويم مثلاً در اينجا : 

با توجه به پاهای بلند ببينيد چه کلکی زده ام ! 

 

توجه داشته باشيد که حرکت در يک منحنی انجام می گيرد. 

اين يکی چطور است ؟ يک دويدن ۶ مرحله ای : 

  

آرت بابيت به اين نتيجه رسيده بود که يک دويدن ۶ مرحله ای خيلی بهتر از دويدن ۴ و ۵ مرحله ای خواهد بود و کن هاريس يکی از قوی ترين  انيماتورهای  کمپانی برادران وارنر ترجيح می داد دويدن ها در ۶ مرحله و يا حتی ٨ مرحله انجام شود. 

پس دست ها چه ؟ آيا آن ها نيز به جلو و عقب پرتاب می شوند و يا به نوسان در می آيند؟  حال فرض کنيد که دست ها حرکت بسيار کمی دارند 

 

در يک دويدن استاندارد و معمولی دستها همانند يک راه رفتن واقعی در خلاف پا حرکت می کنند. يعنی هر دست با پای مخالف هماهنگی دارد. 

 

در دويدن يک زن حرکت دست ها کمتر است. 

 

در اينجا دست ها فقط در محدوده ی آرنج خم می شود. 

 

در يک دويدن بسيار سريع، امکان دارد مشکل حرکت زياد از حد دست را داشته باشيم. 

امکان دارد که سرعت بسيار زياد بوده و يا حرکت پاها را خدشه دار کند. 

چطور است که دست ها از اين ور به آن ور شوند 

 

در اينجا يک شخص خشمگين را در يک دويدن ٨ مرحله ای می بينيم يعنی ٣ قدم در هر ثانيه و آن به اين علت است که حرکت دست و پاها در مکان بندی، جا بگيرند. 

 

چطور است طرح های گذشت را تغيير بدهيم ؟ ! 

تمام طرح های گذشت را تبديل به يک طرح پايينی کنيد. حتی با اينکه هر دو پا در هوا قرار گرفته اند. 

 

و يا همان کارهايی را که با راه رفتن ها انجام داديم، سرعت دست ها را دو برابر پاها می کنيم. 

 

فرض کنيد در يک دويدن ٨ مرحله ای، طرح های کليدی نهايی( کرانه ) های دست را در طرح # ٢ ، #۵ ، #٩ ، قرار می دهيم، ( حرکت دست ها در ۴ مرحله انجام می گيرد.) 

 

حال به تغيير حرکت دست و هماهنگی با پاها در طرح ٩ ، ١٣ ، ١٧ توجه کنيد. 

چون حرکت دست ها در ۴ فريم انجام می گيرد يعنی (۶ در ثانيه )، حرکت آنها بايد کنترل شود. ما می توانيم دويدن ها را در

١٢ مرحله ۱/۱۲ و دست ها را در ۶ مرحله ۱/۶    متحرک کنيم. 

اين کار نيز بطور برعکس نيز امکان پذير است يعنی سرعت دست ها نصف سرعت حرکت پاها شود. 

در اين حالت پاها در ۱/۸ و دست ها در ۱/۱۶ متحرک می شود. 

همچنين می توان بدن را به عقب خم کرد. 

در اينجا يک دويدن ۵ طرحی داريم تا چشم نتواند حرکت دست ها و پاها را يکی ببيند. 

 

يا اينکه بدن به عقب و جلو خم می شود و حالت های مختلفی را به خود می گيرد، حرکت پاها و دست ها کاملاً متفاوت است. 

در اينجا يک بابايی در حال ورزش دو ميدانی است. حرکت در ۶ مرحله انجام گرفته است. 

با توجه به سرعت کمتر اين نوع دويدن و تحرک کمتر، پاها فقط در يک حالت کاملاً از زمين جدا می شوند. 

 

دست ها و پاها يک حرکت دايره ای دارند در حاليکه سر فقط بالا و پايين می رود. 

يک دختر بچه شايد در ٨ مرحله بدود ۱/۸ باز با قرار دادن فقط يک طرح در هوا سرعت اکشن را پايين می آوريم. 

 

فرض کنيد يک مرد چاق در حال دويدن در ۶ مرحله است. 

چون او بسيار سنگين است احتياج به طرح های بالا و پايين زيادی داريم. و به علت سنگينی بيش از حد بعد از طرح های بالا، طرحهای پايين مستقيمًاً ادامه می يابند

 

وقتی يک دونده در يک پيچ و يا دايره می دود بدنش به سمت مرکز دايره کج می شود. 

توجه داشته باشيد که در اين صورت می توان به بدن هر حرکتی داد ولی چشم ها بايد در هماهنگی با بدن حرکت کنند. 

 

همچون موتورسيکلت های مسابقه ای، انسان ها نيز به طرف مرکز دايره خم می شوند. ( البته زاويه بدن بستگی به تندی شيب نيز دارد.) 

گفته شده است که « دنبال کردن » و « فرار کردن » در واقع از فيلم های سينمايی قديمی تقليد شده است ولی مهم اين است ما هزاران روش مختلف برای  اين نوع از دويدن ها در انيميشن در دست داريم. 

در ۱/۵ ,۱/۶ ,۱/۷ ,۱/۸  

و به همين ترتيب شخصيتی با پاهای بلند به طرح و مکان بندی بيشتری نياز دارد. 

در ۱/۴,۱/۳        

 

دويدن های سريع برای شخصيت های کوتاه بهتر هستند چون آنها به تعداد کمتری طرح و حرکت نيازمندند. 

دويدن در ۴ طرح 

اين فرمول بيشتر برای کوتاه قدها مورد استفاده قرار می گيرد. اين روش آنقدر سريع است که ديگر زمانی برای نوسان دادن دست ها برای ما نمی ماند به همين جهت دست ها هميشه رو به جلو خواهند بود. 

برای خسته نشدن چشم و تکراری نشدن طرح ها بهتر است باسن شخصيت را متغير کنيم. 

تغييرات در يک دويدن ۴ طرحی- اين يکی از طرحی که بدن کاملاً در هوا است شروع کرده ولی پايه ها همانند فرمول های قبلی است. 

 

در اينجا خيلی اغراق کرده ايم که خود باعث خنده دارتر شدن کار می شود. 

 

در اينجا من طراحی ها را در ۴ مرحله انجام دادم طرح ها از # ١و # ۵ برنامه ريزی شده اند شايد می بايست بيشتر از طرح های بالا و پايين استفاده کنم ولی حرکت پاها اين مشکل را حل کرده : 

 

این مطلب ادامه دارد…

برگرفته از کتاب کیت بقای انیماتور اثر ریچارد ویلیامز

 

خانه انیمیشن