«تمام زمستان‌هایی که ندیده‌ام»؛ موفق در رویارویی با مخاطب

در جشنواره دوسالانه انیمیشن ایران که از ۱۷ اسفند امسال کار خود را شروع کرده است آثار ایرانی از کیفیت بالایی نسبت به دوره پیشین جشنواره برخوردار بودند و از جمله این آثار فیلم انیمیشن « تمام زمستان‌هایی که ندیده‌ام» است که توانایی بالای هنرمندان کشورمان را در زمینه تکنیک سه بعدی کامپیوتری به نمایش گذاشته است.

«تمام زمستان‌هایی که ندیده‌ام» روایتی است از زنی باردار که متوجه می شود که پدر و مادر وی در با شیمیایی شدن در بمباران حلبچه، این عارضه را به او و کودکش انتقال داده اند. داستان با فلش بک هایی دوران سیاه جنگ را با فضاسازی هایی تاثیر گذار نشان می دهد و حرف دل کسانی را می زند که صحنه های دلخراش حلبچه را به عینه دیده اند.

نقش اصلی این فیلم به عهده شخصیت مادر است و در واقع بازگو کننده رنج مادرانی است که حتی فرصتی برای در آغوش کشیدن نوزاد خود را پیدا نکردند.

این انیمیشن ۱۷ دقیقه ای توانسته است در بیشتر جشنواره های داخلی مقام اول را از آن خود کند. در جشن مستقل خانه انیمیشن سینمای ایران، موفق به کسب ۵ جایزه از ۷ جایزه شود. امید خوش نظر کارگردان موفق این فیلم با همکاری حوزه هنری و تهیه کنندگی سید مسعود صفوی توانسته است نظر بسیاری از صاحب نظران این عرصه را به ساخته خود جلب کند.

فضای سه بعدی کار همراه با تصویرهای استعاری زیبا به خصوص در صحنه ای که مادر به دنبال جنین خود پرواز می کند، تماشای لحظات این فیلم را لذت بخش می کند. اما مهم ترین موفقیت خوش نظر را می توان انیمیت روان، طراحی رئال و البته صحیح کاراکترهایش را برشمرد، چیزی که کمتر در آثار ایرانی به چشم می خورد. نحوه ی کارگردانی و دکوپاژ هم بسیار امیدوارکننده است؛ حرکت مدام دوربین در سکانس های جنگی استرس و هیجان را به خوبی به نمایش گذاشته است که تضاد خوبی با صحنه های احساسی مادر و نوزادش که ریتمی کند و غم انگیز دارد، برقرار کرده است.

گرافیک و تصویر سازی مه آلود فیلم به فضا ی غم انگیز آن کمک زیادی کرده است. استفاده از نریشن در ابتدای فیلم  و ضبط مکالمه صحبت های دکتر و زن باردار نیز خلاقیت و ذوق کارگردان را بیان می کند .

حکایت روان فیلم خیلی زود مخاطب را وارد جریان داستان می کند . بیان زودهنگام داستان فیلم نه تنها از جذابیت و کشش آن نکاسته است بلکه به تماشاگر این اجازه را می دهد تا بتواند با صحنه های بعدی، همذات پنداری بهتری داشته باشد به نحوی که تماشای ۱۷ دقیقه ای فیلم را آن هم در میان آثاری که زمانشان از ۴ یا ۵ دقیقه بیشتر نمی شود، دوست داشتنی و جذاب می کند.

حساسیت تماشاگران به تکنیک در حوزه انیمیشن ملی به شدت بالا رفته است. می توان گفت انیمیشن تمام زمستان هایی که به چشم ندیده ام موفق شده است تا حد زیادی به این توقع پاسخ مثبت دهد. تشویق و استقبال خوب مردم در سالن نمایش کانون نیز شاهد این امر است. با تمام این حرف ها تا پایان جشنواره چند روز دیگر باقی مانده است و باید منتظر ماند تا در این رقابت هنری چه آثاری شانس تقدیر از داوران را پیدا می کنند. 

منبع: سینماپرس