4.09Kviews
زمانی می آید که انیمیشن های کامپیوتری به قدری خوب کار می شوند که نمیتوانید فرق آنها را با فیلمهای واقعی بفهمید. برای این کار باید فیلم را هم شنید و هم دید. مثلاً از نویزهای دراماتیکی نظیر شکستن شیشه گرفته تا صداهای خش خش لباس در زمان حرکت کاراکتر باید در نظر گرفته شوند.
محققان کورنل که متخصص ساخت صدا برای انیمیشنهای کامپیوتری هستند صدای لباس را هم به کارهایشان افزوده اند. داگ جیمز و استیو مارشنر که استادیاران کامپیوتر هستند و استیو آن که فارغ التحصیل دانشگاه است در کنفرانس SIGGRAPH لس آنجلس در ۷ آگوست روش کارشان را برای شبیه سازی صدای لباسها شرح دادند.
صداهای فیلمهای انیمیشن هنوز اغلب توسط دست ساخته می شوند و صداها را با دست در صحنه ها داخل میکنند. اما همیشه یافتن صدای مناسب ممکن نیست زیرا در یک محیط مجازی و پر جنب و جوش حدس زدن در مورد اینکه صحنه ی بعدی چه خواهد بود همیشه ممکن نیست. یک راه حل ساخت صدا بر مبنای فیزیک آنچیزی است که در صحنه اتفاق می افتد.
محققان کورنل سیستمی ساخته اند که صداهای ساخته شده ی دیجیتالی را بعنوان نقشه ی راه وارد کردن صداهای واقعی در نظر می گیرد. آنها بر مبنای دو ویژگی فعالیت موجود در عمل یعنی صدای اصطکاک لباس به بخشی از خودش یا به شی ای دیگر و صدای مچاله کردن لباس عمل کردند. برای آموزش سیستمهایشان جهت ساخت این صداها محققان صدای کنترل شده ی اصطکاک لباس را با کشیدن لباسی روی لباس دیگر ضبط کردند برای صدای مچاله شدن هم لباسی را با دست مچاله کردند.
اما صداهای ساخته شده ی کامپیوتری هنوز زیاد طبیعی نبودند. بنابراین صدای نهایی به بخشهایی به اندازه های چند میکروثانیه تبدیل شد. سپس با بررسی این بخشهای کوچک با دیگر صداهای ضبط شده ی لباسهای موجود در پایگاه داده سعی در تولید صدای طبیعی تر و قانع کننده تر شد. صداهای ضبط شده برای دو گوش برای تولید صداهای مخصوص شخصی که دارای هدفون است در نمونه ها لحاظ شدند و یک فرد طراح صدا بر فرآیند نظارت داشت و نوع پارچه و نحوه ی انتخاب صدا را مورد دقت قرار میداد.
جیمز می گوید در بخشی از کار ساخت صدا از فن تلفیق صداها الهام گرفته شد. به گفته ی جیمز مردم فکر می کنند می توان با مدلهای نوسانساز صدای صحبت را شبیه سازی کرد. اما این صداها طبیعی نخواهند بود بلکه بیشتر شبیه برنامه های تصحیح تلفظ هستند بنابراین باید صداهای ضبط شده انسان را هم به کار افزود تا کار طبیعی تر شود.”
برای انجام کار محققان صدای پارچه های کتان و پلی استر را که روی یک تخت کشیده می شدند بطریق مصنوعی ساختند. ضمناً فردی هم شلوار مخملی و بادگیر نایلون پوشید و ورزش کرد و همان شخص بعد از آن لباس بوکس پوشید و حرکاتی را انجام داد و بازهم صداهای حاصل بطریق کامپیوتری ساخته شدند.
محاسبات هنوز هم زمانبر هستند بنابراین آماده ی محیطهای مجازی زمان واقعی نیستند. بدست آوردن بنا به گفته ی محققان بدست آوردن صدای ایده آل هنوز هم مستلزم آزمایش و خطاست. جیمز اشاره می کند مرحله ی بعدی بهینه سازی روش به گونه ای است که در محیط زمان واقعی هم بتواند اجرا گردد.
برنامه های کاربردی ممکن است نیاز به پایگاه داده ی دقیقی محتوی صدای لباسها داشته باشند. برای صدای دقیقتر پارچه ها می توان صدای پرچمی را هم که در باد تکان می خورد ضبط نمود.
تحقیق توسط موسسه ملی علوم پشتیبانی می شد و بنیاد آلفرد پی. اسلوان و موسسه ی یادبود جان سیمون گوگنهایم هم هزینه ها را متقبل شدند. همچنین شرکتهای پیکسار و اتودسک هم مبالغی را به محققان پروژه هدیه دادند.
add a comment
