آموزشاخبارمقالات

بازیگری انیمیشن: انیمیت کاراکتر – اجرای صدا

3.23Kviews
۰
(۰)

به صداهایی که در سرتان هست گوش دهید

(صحبت های «اندی ژول» کارگردان و انیماتور پر سابقه درباره اجرای صدا و انیمیت کاراکتر)

در مقاله ی قبلی با انواع مختلف کاراکتر و توسعه شخصیت آن ها آشنا شدیم کهشما با دانستن آن ها اجرای بهتری را در مورد کاراکتر انیمیشن خود خواهید داشت و با شناخت بهتری که در مورد آن ها پیدا خواهید کرد متوجه خواهید شد که چگونه حرکت می کنند، راه می روند و صحبت می کنند. در این مقاله ما صدا و نحوه ی اجرای آن را که شما با آن سر و کار دارید تا انیمیت را انجام دهید مورد بررسی قرار خواهیم داد، که شما چگونه متوجه حالات مختلف کاراکتر در زمان های مختلف شوید، چطور این حرکات را تفسیر کنید و مطمئن شوید که انیمیتی که انجام می دهید درست و مطابق کاراکتر است.

اگر شما برنامه ریزی برای اجرای صدا را به عهده دارید و می خواهید کارگردانی آن را به عهده بگیرید، در اینجا چند نکته وجود دارد که باید به آن ها توجه کنید و آن ها را به خاطر بسپارید. با در نظر گرفتن این ها شما قادر خواهید بود تا چیزی را که انتظار دارید از گوینده خود دریافت کنید و نتیجه قطعا بر روی اجرای کاراکتر تاثیر خواهد داشت. اما شما نمی توانید بدون برنامه ریزی و آمادگی پا به استودیو بگذارید و از هنرمند صدا پیشه خود بخواهید که کار ضبط را شروع کند. به عنوان یک کارگردان شما باید کاملا در ذهن خودتان آنچه را که قرار است در صحنه و شات شما اتفاق بیفتد را تجسم کنید و آن را دقیقا برای خود تصویر کنید. می توانید برای فهم حرکات درست نمایش نامه از کس دیگری در این ضمینه کمک بگیرید تا دقیقا متوجه شوید که کاراکتر چه حرکتی را قرار است در هر صحنه ای انجام دهد. معمولا این کار با انجام استوری برد انجام می شود، اما زمانی که شما آن را در اختیار ندارید و الان هم موقع ضبط صدا فرا رسیده و شما در استودیو هستید باید به خوبی فیلم نامه را مطالعه کرده باشید و از زیر و بم آن آشنایی کاملی داشته باشید تا بتوانید هنرمند صدا پیشه خود را به درستی هدایت کنید.

 

معمولا فرستادن یک نسخه کپی از فیلم نامه قبل از ضبط صدا برای هنرمندان صدا پیشه ایده خوبی است، چونکه آن ها می توانند از قبل خودشان مطالعه ای بر روی آن داشته باشند و خود را آماده کنند. در ابتدا شما پشت میکروفون ایده و نظر خود را آنچنان که هست برای آن ها واضح بیان می کنید و سپس آن ها تن صدای خودشان را با آن تنظیم می کنند تا به تن صدای مورد نظر برسنند. این دو راه برای انجام این پروسه بسیار مفید است، و یک کارگردان خوب همیشه به اعضای تیم خودش اجازه اظهار نظر می دهد و متکلم وحده نیست، پس خوی دیکتاتوری را باید کنار گذاشت و به هنرمندان باید اجازه دهیم تا استعداد خود را در کار شرکت دهند.

قبل از اینکه شما پا به استودیو ضبط صدا بگذارید مطمئن شوید که تعداد کافی کپی را با خود به همراه دارید. شما یکی را برای خودتان می خواهید، یکی را برای مسئول فنی و برای تک تک هنرمندان یکی را لازم خواهید داشت. همچنین این وظیفه ی شماست که راحتی و آرامش را برای تک تک هنرمندان فراهم کنید، و اگر آن ها ببینند که شما این مسئله را مد نظر دارید و این آرامش را برای آن ها بوجود آورده اید، این کار کمک شایانی در روند کار خواهد کرد. همچنین ایده خوبی است که شما آب و نوشیدنی برای صدا پیشگان فراهم کنید تا در موقع لزوم در دسترس آن ها باشد.

هر گاه من باید کار کارگردانی صدا را انجام می دادم، داشتن یک کپی از فیلم نامه کمک بسیاری به من می کرد و من خود را می توانستم جلوتر آماده کنم. من هر قسمت دیالوگ مربوط به هر کاراکتر را جدا می کردم. هر وقت هر هنرمند صدا پیشه دیالوگ خود را می خواند من روبروی آن یک تیک می زدم، حال اجرا می خواست خوب باشد یا خیر. اما شما باید به سرعت و دقت زیاد این کار را انجام دهید. مارک کردن و یا علامت زدن هر یک از آن ها به شما کمک می کند که بدانید کدام یک از آن ها را انجام داده اید و طبقه بندی خوبی برای شما درست می کند. وقتی که شما به دیالوگی گوش می دهید که هنرمند شما آن را اجرا می کند، توصیه من به شما این است که از قسمت های مهم نوت برداری کنید و یا با یک ماژیک قسمت های کلیدی آن را های لایت کنید، و شما پس از اتمام کار صدای هنرمند می توانید این موارد را به او گوش زد کنید و از او بخواهید که با تغییر کوچکی در لحن و صدای خود به تن مورد نظر شما برسد. در ابتدا شما باید مطمئن شوید که به تمام مطالب و گفتگو ها اشراف کامل دارید، من به شما پیشنهاد می کنم که برای هر هنرمند چندین دقیقه وقت بگذارید و به او در مورد حس و حال کاراکتر و اینکه چه چیزی را از او انتظار دارید کاملا توضیح دهید مثلا داشتن کمی دندان قروچه، خنده های ریز و یا رنجیده شدن و این کار به پایان یافتن کار صدا کمک بسیاری می کند زیرا اگر شما این موارد را از آن ها در همان موقع بخواهید، بسیار به صرفه تر و معقول تر است تا اینکه آن ها را دوباره و در تاریخ دیگری به استودیو بکشانید.

مطالعه کنید:  اهمیت تصاویر در قصه گویی انیمیشن

 

اما شما ممکن است بودجه کمی در اختیار داشته باشید و بخواهید این کار ار در منزل و یا محیط کوچکی انجام دهید. با چند رکوردر نسبتا ارزان قیمت همانند Marantz PMD660  و یا  Tascam DR07 (که هر دوی آن ها قیمتی زیر ۱۰۰ یورو خواهند داشت) شما می توانید این کار را با کیفیت نسبتا مناسبی انجام دهید. مهم ترین چیز در ضمینه ضبط صدا این است که شما جایی را آماده کنید که مطمئن شوید همه چیز مهیا ی کار است و کمترین صدای ممکن در آنجا وجود دارد، و در صورت امکان جایی که سطح آن بازتاب کننده باشد همانند کف پوش های لمینیت. یک اتاق فرش شده استودیو خوبی می تواند برای ضبط صدا باشد و اگر این کار را در منزل انجام می دهید، پیشنهاد من به شما این است که این کار را زیر پتو انجام دهید. این کار همان کاری را انجام می دهد که لایه های فوم آکوستیک انجام می دهد. واقعا شما می توانید یک ضبط صدای خوب را با همین وسایل ابتدایی داشته باشید اگر که نه شما می توانید چندین پنل اکوستیک را تهیه کنید. شما می توانید با صرف هزینه ای بالاتر از ۳۰ یورو یک جعبه کوچک ساند پروف و یا محافظت شده از صدا را تهیه کنید. این کار با خرید ۲۴ آکوستیک پنل به ابعاد ۳۰۵ میلی متر در ۳۰۵ میلی متر به ضخامت ۴۰ میلی متر  امکان پذیر است. رکوردر را درون جعبه قرار دهید و از صدا پیشه خود بخواهید تا در درون جعبه ساند پروف شما دیالوگ ها را بگوید.

چگونه تمام این ها را عملی کنم؟

داشتن یک رکوردر صدا برای شما لازم است تا بتوانید در تمام طول پروسه تولید از آن استفاده کنید و فریم به فریم آن را بکار ببرید. به این پروسه تجزیه می گوییم. این مرحله بسیار حیاتی است که شما بتوانید انیمیشن خود را پلان بندی و برنامه ریزی کنید و مطمئن شوید که ریتم درستی در آن جریان دارد. چندین برنامه برای این کار وجود دارد که از جمله آن ها می توان به نرم افزار Dragonframe (ابزاری حرفه ای ، پرکاربرد و قدراتمند در زمینه ساخت انیمیشن های استاپ موشن) اشاره کرد که به شما کمک می کند تا این کار را به خوبی انجام دهید و پایپ لاین جامع و گسترده ای از داپ شیت ها در اختیار داشته باشد.

 

داپ شیت یک برگه بزرگ شطرنجی است که برای کار انیمیشن درست شده است و در آن دستورات واضحی از جمله نحوه عملکرد دوربین در پروسه تولید انیمشن را در اختیار قرار ما می گذارد. در سمت چپ این برگه شما می توانید سطر ها را از ۱ تا ۱۰۰ شماره گذاری کنید (برای هر فریم) و شما می توانید برای هر فریم شرایطی را که قرار است اتفاق بیفتد را از جمله شروع حرکت دوربین و اتفاقات بک گراند را علامت بزنید و یا تشریح دهید. هر وقت که قرار بود با دیالوگ کار کنم استفاده از داپ شیت برای من کاملا مفید به فایده بوده، و این شانس را برای من داشت که بتوانم دیالوگ را برای هر فریم جداگانه بنویسم. شماره های فریم در سمت چپ به سمت پایین می روند و در عین حال دیالوگ ها هم در فریم و زمان خودش نوشته خواهد شد. این بسیار مفید است که شما عینا کلماتی را که ادا خواهد شد را در داپ شیت بنویسید چون که می توانید از آن به عنوان یک رفرنس استفاده کنید نوشتن کلمات از روی دیکشنری و کاملا ادبی می تواند در بعضی مواقع گیج کننده باشد و بهتر است که این کار دقیقا همانند همان جملاتی که بازیگران می گویند نوشته شود.

اگر حتی از برنامه های کامپیوتری استفاده می کنید که داپ شیت نیز در آن وجود دارد، توصیه من به شما این است که از ورژن قدیمی و کاغذی آن استفاده کنید. یک دلیل اصلی آن این است که شما می توانید با نگاه کردن به این برگه ها دید کلی از تمام پروسه تولید را داشته باشید و خیلی کاربردی تر از این است که شما بخواهید در پنجره های متعدد ویندوز این کار ار انجام دهید. این نگاه و دید کلی بسیار مهم است و این امکان را به شما می دهد که حرکات کاراکتر خود را در تمام مدت فیلم در نظر بگیرید و از آن آگاه باشید. بر روی داپ شیت شما دقیقا می توانید شروع و پایان حرکات را مشخص کنید، و زمانی که کاراکتر شما ایستاده و بدون حرکت است را متوجه شوید (شاید او در حال گوش کردن به صحبت های کاراکتر دیگری است). و در این مورد شما باید در مواقعی که کاراکتر بدون حرکت است بسیار هوشیار باشید و هوشیارانه عمل کنید زیرا شما باید کاراکتر خود را در تمام مدت زنده و پویا نگه دارید و این بدین معنی نیست که او حتما باید حرکت کند. یک پلک زدن ساده چیزی است که شما اکثر اوقات به آن نیاز دارید، اما این موضوع را در نظر داشته باشید که باید با دقت این مسائل در داپ شیت یاد داشت شود و دقیقا بدانید که چه موقع این گونه حرکات را باید انجام دهید. اگر شما این موضوع را نا دیده بگیرد ممکن است کاراکتر شما بدون وقفه و بی دلیل دائم در حال پلک زدن است که کار طبیعی به نظر نمی رسد.

مطالعه کنید:  «سرزمین مقدس» چگونه ساخته می‎شود؟

حرکات و شکل دهان را در نظر بگیرید

زمانی که شما کار ضبط را انجام دادید، شما نیاز پیدا خواهید کرد تا آن را فریم به فریم گوش دهید و برای این کار من پیشنهاد میکنم که شما فایل خود را در برنامه های ویرایش مثل  ادوب پریمیر وارد کنید و از آن برای گوش کردن استفاده کنید. دلیل من برای این کار این است که شما می توانید پشت کامپیوتر خود بشینید و از هدفون استفاده کنید و به ویو های صدا و یا موج های صدا تسلط کامل داشته باشید و آن ها را ببینید. این موج های صدا به شما این دید بصری را می دهد که متوجه شوید شروع هر کلمه در کجاست و کی به اوج می رسد. و با این مرحله شما می توانید صدا را فریم به فریم گوش دهید و آن را تجزیه کنید و متوجه شوید که شکل دهان چه جاهایی برای بیان کلمات باید چگونه باشد. تجزیه کردن صدا کار بسیار زمان بری است ولی زمان گذاشته شده برای این کار ارزش آن را دارد. به یاد داشته باشید که داشتن شکل آوایی کلمات (فونتیک) به شما در نحوه شکل دهان و لیپ سینک کمک بسیار زیادی می کند.

 

در اینجا چند قانون لیپ سینک برای انیمیشن را خواهیم گفت. اولین قانون این است که شما به سادگی این کار را انجام دهید و از اغراق در بیان کلمات بپرهیزید. شما نیاز ندارید که تک تک فریم ها را انیمیت کنید و اگر این کار را انجام دهید نتیجه کار بسیار غیر طبیعی می شود. در داپ شیت خود جاهایی که دهان بسته می شود را مشخص کنید حروفی که دهان موقع ادای آن بسته می شود مثل (ب، پ و یا م)- و در مواردی که تقریبا دهان بسته است. و مواردی که در آن ها شما نیاز دارید تا زبان کاراکتر را نشان دهید همانند (ل)، که در این موقع زبان گرد می شود و در پشت دندان های بالایی قرار می گیرد. مواقعی که زبان بین دندان ها قرار میگیرد و نوک آن معلوم می شود، موقع ادا کردن حرف (ث). در موقع ادا کردن حرف (چ) و یا (ش) شما نیاز دارید تا دهان کاراکتر خود را کمی باز کنید و دندان های به هم چسبیده او را نشان دهید. برای این حروف بی صدا شما باید طرز و شکل درست دهان، دندان ها و زبان را به خوبی نشان دهید، در غیر این صورت نمی توانید انیمیشن خوبی را ارائه دهید. در مواقعی هم ممکن است وقتی که شما صدا را گوش می دهید متوجه شوید که در این لحظه یک فریم برای بسته شدن دهان نیاز است، اما من پیشنهاد می کنم که آن را در دو فریم انجام دهید که تصویر دهان کاراکتر شما واضح تر باشد و بیننده آن را کاملا درک کند. شما همچنین نیاز دارید تا به موج صدا نگاه کنید و فراز و فرود های آن را متوجه شوید و جاهایی که صدا در پیک خود قرار دارد را در داپ شیت علامت بزنید. در این موارد دهان باید در نهایت عملکرد خود (باز شدن) باشد.

در موقع لیپ سینک شما باید از لق زدن مدام برای دهان کاراکتر اجتناب کنید! این شرایط هنگامی رخ می دهد که کاراکتر کلمه ای را ادا می کند و به سرعت پس از تمام شدن، دهان خود را میبندد. وقتی که شما داپ شیت را انجام می دهید و دیالوگ ها را در آن می نویسید، شما متوجه خواهید شد که در بین صحبت کردن وقف های کوتاهی وجود دارد و ممکن این وقفه ها هر مقداری باشد، از یک فریم و یا بیشتر. تلاش نکنید تا در این وقفه ها دهان کاراکتر خود را ببندید. اگر شما به صحبت کردن دیگران نگاه کنید، متوجه خواهید شد که دهان آن ها در بیشتر موارد باز است، حتی زمانی که صحبت خود را تمام می کنند. پس همین کار را در انیمیشن خود انجام دهید و زمانی که کاراکتر شما صحبت خود را تمام می کند دهان او را به آرامی باز نگه دارید و در حالت نیمه باز قرار دهید. این کار از حرکات لق زدن دهان جلوگیری می کند و به لیپ سینک شما جلوه ی طبیعی تری می دهد.

گوش کنید، گوش کنید و گوش کنید

به عنوان یک انیماتور شما باید به دیالوگی که در اختیار شما قرار می گیرد به دقت گوش دهید. شما باید این کار را چندین بار انجام دهید تا تمام زوایای آن را شناسایی کنید و به آن مسلط شوید. ممکن است جاهایی در دیالوگ وجود داشته باشد که ما در ضمن گفتن دیالوگ نیاز به حرکت چشم ها نیز داشته باشیم. فراموش نکنید که حرکت چشم ها و ابرو ها هم به اندازه لیپ سینک برای ما مهم است. وظیفه شما به تصویر کشیدن درست حرکات از فیلم نامه است. نقش شما این است که کاراکتر را به درستی حرکت دهید. تمام انیماتور های خوب باید به دقت به صدا گوش دهند و از تصورشان برای حرکت سازی این صدا ها استفاده کنند. یک انیماتور نیاز دارد تا در جاهایی که نیاز به تاکید است، آن را در صورت کاراکتر خود اعمال کند. چیزی که برای یک انیماتور از اهمیت به سزایی برخوردار است این است که بتواند با کاراکتر خود احساس همدلی و همراهی کند. خودتان را جای کاراکتر بگذارید، تصور کنید که اگر شما جای او بودید چه عکس العملی را انجام می دادید. این کار پیچیده ای است، اما اگر شما به آن دقت کافی را بکنید شما می توانید اجرای قابل قبولی را در مورد کاراکتر خود داشته باشید.

مطالعه کنید:  تریلر جدید «من نفرت انگیز 2»

برنامه ریزی برای موفقیت

به یاد داشته باشید که برای برنامه ریزی انیمیشن خود از داپ شیت استفاده کنید، نه تنها برای لیپ سینک که برای حرکات بدن و ژست ها نیز می توانید از آن استفاده کنید. بهترین توصیه ای که می توان در مورد تطیسق دادن نقطه پیک حرکت و صدا کرد ، همان روشی است که در شکل دهان برای حرکت نهایی آن و پیک صدا استفاده می کردیم. من پیشنهاد می کنم که این نقاط را در داپ شیت خود با هایت لایت و یا ضربدر زدن مشخص کنید تا بتوانید به راحتی به آن ها رجوع کنید و در جلوی چشمان شما باشد. الان شما باید زمان بندی دقیق حرکات را مشخص کنید و بدانید که یک حرکت چه اندازه طول میکشد. به عنوان مثال شما برای یک حرکت می دانید که این حرکت ۳۲ فریم طول می کشد و نقطه پیک دیالوگ شما ۱۴ فریم طول می کشد، پیشنهاد من به شما این است که بیشترین حرکت را در فریم ۱۴ ام داشته باشید و از آنجا به آرامی حرکت را کاهش دهید.

 

شما همچنین نیاز دارید تا پس از نقطه پیک، حرکت را به آرامی به نقطه فرود برسانید. این بستگی به شما دارد که شما می خواهید بیشترین حرکت شما در اواسط، دورتر و یا نزدیک تر از وسط حرکت شما باشد، اما برای این مثال بیایید به توافق برسیم که این حرکت در وسط این ۳۲ فریم اتفاق می افتد. پس به فریم ۱۶ بر می گردیم (وسط ۳۲ فریم) و از آنجا در داپ شیت خود علامت می زنیم که حرکت ما از اینجا شروع خواهد شد. در این مورد این بدان معنی است که صدای شما از ۲ فریم قبل از حرکت، شروع خواهد شد. این بهتر است که شما تمام ژست ها و حرکات را قبلا در ذهن خود تصور کرده باشید تا این که دانه به دانه به سراغ آن ها برویم. شما نیاز ندارید تا تمام مدت کاراکتر را حرکت دهید، و اگر کاراکتر شما بی وقفه در حال حرکت باشد، کاراکتر بسیار مضطرب به نظر می رسد. شما می توانید بین هر ژست به کاراکتر خودتان اجازه جابجایی دهید این کار بهتر از این است که شما کاراکتر خودتان را در یک جا ثابت نگه دارید و باید با حرکات آرام او را جابجا کنید. این کار در کارهای دو بعدی و گرافیکی کار راحتی است، اما در استاپ موشن کمی این قضیه متفاوت است. فراموش نکنید که کاراکتر ها معمولا در هنگام صحبت کردن، حرکت هم می کنند. اگر در برخی صحنه ها که کاراکتر شما صحبت نمی کند و صحنه کاملا بی روح می رسد شما می توانید نگاه تماشاگران به جای دیگری معطوف کنید، اگر در صحنه ای کاراکتر شما صحبت نمی کند شما با حرکات ظریف آن را حرکت دهید و این طور وانمود کنید که او زنده و پویا است، به وسیله جابجایی وزن او از یک پا به پای دیگر  و یا حتی یک پلک زدن چشم هم می توانید این کار را انجام دهید. از داپ شیت استفاده کنید تا دید کلی از انیمیشن خود داشته باشید و متوجه خواهید شد که حرکات و دیالوگ ها در کجا و چه موقعی انجام می شوند.

الان شما آماده هستید، شروع به کار کنید و انیمیشن خود را بسازید. شما باید شناخت کاملی از کاراکتر خود داشته باشید و بوسیله زمان بندی و مشاهده، یک اجرای  بی نقص را انجام دهید. و الان شما با نحوه برنامه ریزی شات ها برای هماهنگ سازی با صدا آشنا شدید. در مقاله بعدی شما با داستان پردازی بیشتر آشنا می شوید و در خواهید یافت که چگونه آن ها را به صورت جذاب تری بسط دهید تا کار شما تیدیل به یک کار بی نظیر و بی همتا شود.

منبع: Skwigly

این مطلب چقدر مفید بود؟

به این پست امتیاز دهید!

متوسط آرا ۰ / ۵٫ ۰

اولین نفری باشید که به این پست رای می دهید!

Leave a Response

34 + = 39

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.