videosپشت صحنه - مراحل تولید

پشت صحنه ساخت انیمیشن وینسنت دوست داشتنی

2.84Kviews
۰
(۰)

«وینسنت دوست داشتنی» اولین انیمیشنی است که فریم های آن با نقاشی های رنگ روغن ساخته می شود.

 

وینسنت دوست داشتنی
وینسنت دوست داشتنی

این پروژه به صورت جسورانه ای تلاش می کند تا از طریق سری نقاشی های رنگ روغن به سبک خود ون گوگ، همچون «شب پر ستاره» و «تراس کافه در شب» زندگی او را روایت کند. «وینست دوست داشتنی»، کاوشی موشکافانه در زندگی و مرگ جنجالی یکی از محبوب ترین نقاشان جهان، وینسنت ون گوگ از طریق نقاشی ها و مصاحبه هایی است که افراد نزدیک به او انجام داده اند و هم چنین بازسازی دراماتیک وقایعی که منجر به مرگ او شد.

اولین تریلر این انیشمین زمستان پارسال به صورت آنلاین منتشر شد و استقبال خوبی از آن شد که از آمار بازدید ها می توان به این موضوع پی برد. چیزی که بیننده ها  نتوانستند آن را ببیند، دست های هنرمندانی بود که در پشت پروژه وجود داشت.

از ۹۵ هنرمند نقاش در این پروژه، ۶۵ تای آن ها هر روز در محلی در شمال لهستان به سر کار می آیند تا این اثر جاودانه از نقاش جاودانه را خلق کنند..

«هیو ولچمن» تهیه کننده بریتانیایی این اثر می گوید: “چیزی که در این جا اتفاق می افتد ممکن است دیگر هرگز روی ندهد”. کارگردانی این انیمیشن منحصر به فرد را «دروتا کوبیالا» نقاش و فیلم ساز لهستانی به عهده دارد.

«جرزی لیاسک» نقاش ۳۹ ساله لهستانی در دو سال اخیر به تنهایی بیش از ۴۰۰ فریم از این انیمیشن را نقاشی کرده است، و با این قضیه که این حجم کاری سخت ممکن است برای اولین و آخرین بار در تاریخ تکرار شود، موافق است. او می گوید: واضح است که این اثر تحقق یک رویا است، کار کردن در جایی که ون گوگ آخرین لحظات زندگی را در آن جا گذرانده است.

مطالعه کنید:  آموزش انیمیت به شیوه پیکسار-فصل دوم-قسمت دوم

خانم کوبیالا پیش از این چندین انیمیشن کوتاه موفق را ساخته است و آقای ولچمن نیز برای انیمیشن «پیتر و گرگ» در سال ۲۰۰۸ موفق به دریافت جایزه اسکار شده است. پروژه قبلی خانم کوبیالا که تصمیم به ساخت آن داشت یک پروژه ۸ دقیقه ای از نقاشی رنگ روغن از زندگی ونگ گو بود که با تهیه کننده این اثر تصمیم به ساخت یک فیلم بلند درباره این هنرمند کردند زیرا ولچمن اعتقاد دارد که ون گوگ سزاوار یک انیمیشن بلند است و یک انیمیشن کوتاه هشت دقیقه ای برای او بسیار کم است.

«وینسنت دوست داشتنی» دارای ۱،۰۰۹ شات آغاز کننده است که هر کدام از آن ها به یک نقاشی رنگ روغن نیاز دارد. این انیمیشن ۱۲ فریم بر ثانیه ای ۸۷ دقیقه خواهد بود. درست کردن هر فریم از یک ساعت تا دو روز طول می کشد و این به این معنا است که حدود یک ماه طول می کشد تا یک نقاش به تنهایی بتواند تنها یک ثانیه از این اثر را خلق کند.

طبق برنامه ریزی های صورت گرفته این انیمیشن قرار است در اکتبر امسال (اوایل پاییز) اکران عمومی شود.

خانم کوبیالا می گوید: بزرگ ترین چالش ما در حال حاضر خلق نقاشی های با کیفیت بالا در زمان بندی فشرده است.

بودجه ی این پروژه ۵،۵ میلیون دلار است که در برابر پروژه های پیکسار همچون «در جست و جوری دوری» (۲۰۰ میلیون دلار) مبلغ ناچیزی است، اما تهیه کننده این اثر امید زیادی به دریافت جایزه اسکار امسال دارد.

 

وَنسان وَن گوگ در سال ۱۸۵۳ به دنیا آمد، یک نقاش هلندی که کارش تأثیر گسترده ‌ای بر هنر قرن بیستم داشت. کار او شامل پرتره‌ ها، خودنگاره ‌ها، مناظر، طبیعت بی ‌جان، سرو ها، مزارع گندم و گل ‌های آفتاب ‌گردان است. او از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دهه دوم زندگی ‌اش نقاشی نکرد. او بسیاری از کارهای شناخته‌ شده‌اش را در دو سال آخر زندگی ‌اش تکمیل کرد. وی در یک دهه بیش از۲،۱۰۰ کار هنری تولید کرد که شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از ۱،۳۰۰ نقاشی با آب ‌رنگ، طراحی و چاپ می ‌شود.

مطالعه کنید:  صحنه آرایی (چیدمان صحنه) - قسمت پنجم: جابجایی پذیری

ون گوگ در خانواده ‌ای سطح متوسط به بالا به دنیا آمد و جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری گذراند. او بعد از تدریس در آیل ‌ورث و رامس گیت انگلستان به لاهه، لندن و پاریس مسافرت کرد. او در جوانی عمیقاً مذهبی بود و آرزو داشت کشیش شود. از ۱۸۹۷ به عنوان مُبلغ مسیحی در میان کارگران زغال سنگ در بلژیک فعالیت کرد و در آنجا شروع به کشیدن طرح‌ هایی از مردم محلی نمود. در ۱۸۸۵ سیب ‌زمینی‌ خورها را که به عنوان اولین کار مهم او شناخته می ‌شود کشید. در مارس ۱۸۸۶ به پاریس رفته و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد. بعدها به جنوب فرانسه رفته و تحت تأثیر نور آفتاب شدید آنجا قرار گرفت.

هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به ‌سر می ‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت، اما اکنون به ‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان قرن نوزدهم در جهان شناخته می ‌شود.

ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهکارگر مانند تابلوی سیب ‌زمینی‌ خورها، کافه‌ های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل ‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خود نگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می ‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.

این مطلب چقدر مفید بود؟

به این پست امتیاز دهید!

متوسط آرا ۰ / ۵٫ ۰

مطالعه کنید:  اولین کلیپ رسمی از Big Hero 6

اولین نفری باشید که به این پست رای می دهید!

Leave a Response

3 + 3 =

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.