علم رنگ ها – قسمت یازدهم: درجه بندی رنگ – از مجموعه آموزشی پیکسار

درجه بندی رنگ

ما دیدم که هر دستگاه نمایشگری میتواند

نشان دهنده تنها یک منطقه از رنگ در فضای رنگی قابل درک باشد

و این منطقه را ما یک گاموت می نامیم

اما در داخل کامپیوتر، جایی که رنگ ها به صورت دیجیتال ارائه می شوند

آنها فقط اعداد هستند

و آنها می توانند فضای رنگی قابل تشخیص را نشان دهند

اما وقتی فیلم را به سینما می فرستیم

ما باید فضای رنگی پروژکتور مورد استفاده را مطابق با نیازهایمان تنظیم کنیم

و این کار فرآیند درجه بندی رنگ است

این برای پر کردن فضای رنگی موجود در آن پروژکتور است

و نوع محدود کردن هر رنگ

که در محدوده این دستگاه متناسب نیست

و به همین دلیل اینجا در خدمت مارک دینیکولا، کالر آرتیست، هستیم

سلام مارک. – سلام، دوباره

در مورد بعضی از انواع مختلف درجه بندی رنگ که برای یک فیلم انجام می دهید، به من بگویید

خوب، ما درجه بندی رنگ فیلم را انجام می دهیم

درجه بندی رنگ سینمای دیجیتال

این برای پروژکتورهای دیجیتال در سینما است

و همچنین درجه بندی رنگ برای بیننده های خانگی

که هر کدام تعریف و استانداردهای خودشان را دارند

بنابراین فیلم در مقابل درجه بندی رنگ دیجیتال؟ توضیح می دهید؟

خب، همان طور که در رنگ گاموت اشاره کردید

فیلم دارای یک درجه بندی رنگ کاملا متفاوت از سینمای دیجیتال است

به خصوص در فیلم، این رنگ های سچوریت روشن تر در دسترس نیستند

بنابراین در انیمیشن ماشین ۲، جایی که ما مک کوئین را داشتیم

یک ماشین قرمز سچوریت شده

ما مشکلی با درجه بندی رنگ در فیلم داشتیم

ما مجبور بودیم تصمیم بگیریم، مهم این است که او براق یا سچوریت باشد؟

یا بهتر است که کنتراست مناسب داشته باشیم؟

وای، خوب هرگونه داستان یا چالش دیگر در مورد فیلم های گذشته داشتید؟

تقریبا هر فیلمی که رنگ قرمز در آن  است. مثل انیمیشن پشت و رو

این فیلم بسیار سچوریت شده بود

با رنگ های بسیار مختلف

مانند Bing Bong که صورتی روشن است

او تمایل به رنگ قهوه ای در فیلم دارد، بنابراین ما مجبور بودیم

با دقت بر روی درجه بندی رنگ فیلم کار کنیم

باید برای این کاراکتر در فیلم مطمئن می شدیم که او صورتی باقی مانده است

خب در تمرین بعدی

شما فرصتی برای کشف آنچه که برخی از gamut های مختلف

که در برخی از صحنه های فیلمهای ما وجود دارد را خواهید داشت

شاید برای شما هم این سوال مطرح باشد که چه تفاوتی میان اصطلاحات اصلاح و تصحیح رنگ (Color Correction) و درجه‌بندی رنگ (Color Grading) وجود دارد. پس با ما همراه باشید.

در یک مسابقه اتومبیل‌رانی یک شخص با اتومبیل خود سایرین را جا گذاشته و به مقام اول دست پیدا می‌کند. در این حالت نام آن شخص “راننده” است یا “مسابقه دهنده”. مسئله این است! حتما گهگاهی شما هم در مورد برخی مسائل دچار ابهام شده‌اید و سوالاتی بدون پاسخ در ذهنتان شکل گرفته است…

اگر از یک سوپروایزر تدوین و تنظیم رنگ سوال کنیم که کدام یک از موارد تصحیح رنگ یا درجه بندی رنگ صحیح است؟ جواب او بدون شک چیزی شبیه به سوال بالاست! اما اگر کمی دقیق‌تر به این موضوع نگاه کنیم، جواب‌های بهتری پیدا خواهیم کرد. طی سال‌های اخیر به دلیل پیچیده و حرفه‌ای‌تر شدن فعالیت‌های تدوین‌گران، تعریف جدیدی برای هریک از این اصطلاحات معرفی شده است. برای درک بهتر این مسئله باید تعریفی از این موارد داشته باشیم.

ابتدا باید مطلع شویم “درجه بندی رنگ” به چه معناست؟

درجه بندی رنگ به معنای تغییر و بهبود رنگ یک فیلم یا ویدئو است که بصورت آنالوگ (با استفاده از فناوری‌های فوتوشیمیایی) یا دیجیتال (بوسیله نرم‌افزارهای پیشرفته کامپیوتری) صورت می‌گیرد. ناگفته نماند شیوه‌های فوتوشیمیایی منسوخ شده‌اند. بعد از رفع اولیه مشکلات تصویر، کاربر وارد قلمروی درجه‌بندی رنگ می‌گردد.

اما اصلاح و تصحیح رنگ چه کاربردی دارد؟

بسیاری از تدوین‌گران و متخصصان رنگ در استودیوهای مختلف معتقدند که تحصحیح رنگ اولین پله از پروسه درجه‌بندی رنگ است و مواردی است که هرکسی که در این زمینه فعالیت دارد باید پیش از شروع آن‌ها را بررسی و رفع نمایید از این روی به آن اصلاح می‌گویند. درحالی که بسیاری از کاربران نظرات دیگری دارند و “درجه بندی رنگ” را نقطه شروع می‌دانند.

در استفاده روزمره، کاربرد این اصطلاح قابل تغییر با اصطلاح “درجه بندی رنگ” است. درواقع “تصحیح رنگ” به شرایطی اطلاق می‌شود که کاربران قرار است برروی هنر و صنعت بزرگ‌تری فعالیت کنند. البته این بیشتر یک بحث سلیقه‌ای است که میان تدوین‌گران باب شده است و اصلا اهمیتی ندارد که شما از چه کلمه‌ای برای این کاربرد استفاده می‌کنید. مهم درست به اتمام رساندن یک پروژه است و نام آن چه “تصحیح رنگ” باشد، چه “درجه بندی رنگ” اهمیت زیادی ندارد!