نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت چهارم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت اول)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت دوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل چهارم:روند کار نورپرداز (قسمت سوم)

نور جانبی

نور جانبی ، هر نوع نور قابل استفاده‌ی دیگری است که در صحنه وجود دارد . این نور می‌تواند هرچیزی از صفحه‌ی روشن موبایل تا چراغ‌قوه یا آژیر پلیس باشد . این‌ نورها برای نشان دادن یکپارچگیِ بین تمام منابع نور و اشیاء موجود در صحنه ، به کار می‌روند.

شکل ۴٫۱۱ چهار عکس مختلف که همه‌ی آن‌ها از نور جانبی بهره می‌برند . تصویری از انیمیشن کوتاه داستان آقای Revus ، از Marius Herzog (بالا سمت چپ و پایین سمت راست) . تصویری از انیمیشن کوتاه ادموند خر ، از Papy3d/ONF NFB/ARTE (بالا سمت راست). تصویری از انیمیشن کوتاه Little Freak ، از Edwin Schaap (پایین سمت چپ).

نور پردازی را شروع کنید

در این مرحله کارهای مقدماتی پایان یافته و زمان نورپردازی فرا رسیده است . هنرمندان تازه‌کار در این فرایند به شدت هیجان زده می‌شوند و به سرعت تمام‌ نورهایی که فکر می‌کنند به آن نیاز دارند را به صحنه اضافه می‌کنند . آن‌ها در ذهنشان تصور خاصی از ظاهر صحنه دارند و انتظار دارند که رندر اول دقیقأ مطابق با تصورشان باشد . اما نورپردازی به این صورت عمل نمی‌کند ، بلکه به زمان و صبر نیاز دارد . ممکن است که تصویری در ذهن هنرمند وجود داشته باشد ، اما برای رسیدن به آن هدف باید برای هر نوری مکان‌یابی و  اصلاحات دقیقی انجام شود . و برای انجام این اصلاحات ، هنرمند باید برای آرام آرام اضافه کردن نور‌ها در هر صحنه ، روتینی را ایجاد کند تا بتواند ظاهر هر صحنه را به شکلی اصولی کنترل کند .

ایجاد نور‌ها

حالا که عملکرد نور‌ها را به طور کامل درک کرده‌اید ، وقت آن است که ریگ نور ایجاد کنید . اولین قدم ، ایجاد نور اصلی یا کلیدی است . راه‌های زیادی برای انجام این کار وجود دارد ، اما مراحل زیر روش‌های متداولی هستند که برای تنظیم موقعیت نور اصلی به کار می‌روند :

۱ . ببینید که برای شبیه‌سازی تصویر مرجع ، چه نوع نوری مناسب‌تر است ؟  نور افکن یا نور محیطی ؟ نور اصلی را ایجاد کنید.

۲ . نور اصلی را در مکان مورد نظرتان در صحنه قرار دهید.

۳ . شدت و رنگ را طوری تنظیم کنید که مطابق با نور اصلی باشند . (برای کامل کردن این ویژگی‌ها ، به خودتان فشار نیاورید . زیرا مطمئنأ بعد از اضافه کردن نور‌های دیگر ، باز هم نیاز به به‌روز رسانی و اصلاح خواهند داشت) .

۴ . سایه‌ای که توسط نور ایجاد شده است را بررسی کنید تا از مطابقتِ شکل و لطافتش با تصویر مرجع ، اطمینان حاصل کنید .

۵ . برای اطمینان از اینکه تنظیماتی که انجام داده‌اید مانع شکل‌دهی نمی‌شوند ، تصویر را دوباره چک کنید . برای نشان دادن حجم و فضا ، باید مقادیر نوری که به اشیاء می‌تابد ، تغییر کند .

۶ . تصویر را بررسی کنید تا مطمئن شوید که بخاطر نور اصلی ، هیچ هایلایت شدید یا تکه‌ی پرنوری به وجود نیامده است . نور اصلی نباید باعث شود که قسمتی از سوژه بیش از حد روشن شود . زیرا هنگامی که بقیه‌ی نور‌ها ( مثل نور پرکننده ، بازتابی ، کیکر، حاشیه‌ای و غیره) به صحنه اضافه شوند ، مقادیرشان به مقدار نور اصلی اضافه می‌شود و بخش بزرگ و مسطحی از نور سفید را بر روی سوژه ایجاد می‌کند .

بعد از ایجاد نور اصلی ، به سراغ نور بعدی‌ای که باید در صحنه وجود داشته باشد بروید و تا زمانی که تمام نور‌های اساسی ایجاد شوند ، این کار را تکرار کنید . یک دستور خوب برای انجام این کار این است که ابتدا نور اصلی را ایجاد کنید و سپس این نور را به وسیله‌ی نور پر کننده ، کامل کنید . سپس به سراغ نور بازتابی‌ای که از پائین می‌تابد و نور آسمانی که از بالا می‌تابد ، بروید و بعد برای حجم دادن و مشخص کردن اشیاء ، با اضافه کردن نور حاشیه‌ای و کیکر به کار خود خاتمه دهید . همچنین در این مرحله نور‌های جانبی‌ای را که برای صحنه ضروری هستند ایجاد کنید ، زیرا آن‌ها بر روی تنظیمات نور‌های دیگر و نمای کلیِ صحنه ، تأثیر زیادی می‌گذارند .

بعد از ایجاد نور اصلی ، به سراغ نور بعدی‌ای که باید در صحنه وجود داشته باشد بروید و این کار را آن‌قدر تکرار کنید که تمام نورهای اساسی ایجاد شوند . یک دستور خوب برای انجام این کار این است که ابتدا نور اصلی را ایجاد کنید و سپس این نور را به وسیله‌ی نور پر کننده ، کامل کنید . سپس به سراغ نور بازتابی‌ای که از پائین می‌تابد و نور آسمانی که از بالا می‌تابد بروید و بعد برای حجم دادن و مشخص کردن اشیاء ، با اضافه کردن نور حاشیه‌ای و کیکر به کار خود پایان دهید . همچنین نور‌های جانبی‌ای که برای صحنه ضروری هستند را در این مرحله ایجاد کنید ، زیرا آن‌ها بر روی تنظیمات نور‌های دیگر و نمای کلیِ صحنه ، تأثیر زیادی می‌گذارند .

تنظیم هر نوری به اندازه‌ی تنظیم نور اصلی ، به دقت نیاز دارد . آیا نور باعث ایجاد مناطق مسطحی می‌شود ؟ آیا نور با ظاهری که مد نظر است ، تطابق دارد ؟ آیا شدت نور باعث می‌شود که مناطقی بیش از حد روشن شوند ؟ آیا رنگ نور با فضای اطرافش مطابقت دارد؟ حتی برخی از هنرمندان در هنگام تنظیم نور ترجیح می‌دهند که برای رنگش از رنگ برجسته و واضحی مثل قرمز روشن استفاده کنند تا درک بهتری از سهم آن نور در صحنه داشته باشند . با اضافه کردن یک نور در هر مرتبه ، هنرمند می‌تواند تأثیر هر کدام از نورها بر صحنه را همیشه کنترل کند .

شکل ۴٫۱۲ مثالی از اضافه‌ کردن هر نور به طور جداگانه . وقتی هنرمند نور‌های دیگر را اضافه می‌کند ، نور‌های قبلی در صحنه باقی می‌مانند .

شکل ۴٫۱۳ مثالی از اضافه کردن هر نور به طور جداگانه و خاموش کردن آن نور ، پیش از اضافه کردن نور بعدی .

یک روش دیگر برای اضافه کردن نور‌ها این است که پیش از اضافه کردن نور بعدی ، تمام نور‌های دیگر را خاموش کنیم . به این ترتیب هنرمند دقیقأ متوجه می‌شود که این نور جدید را چطور تنظیم کند . مثلأ هنرمند نور اصلی را همانطور که شرح داده شد ایجاد می‌کند و زمانی که می‌خواهد نور پر کننده را ایجاد کند ، می‌تواند به جای روشن گذاشتن نور اصلی ، آن را خاموش کند و فقط بر روی موقعیت نور پرکننده تمرکز کند . او می‌تواند این کار را برای تمام نور‌ها تکرار کند ، و در آخر تمام نورهایی که خاموش کرده بود را روشن کند .

زمانی که تمام نورها در جای خود قرار گرفتند ، نوبت آن می‌رسد که ظاهر کلی صحنه را تحلیل و بررسی کنیم . باید تنظیماتی انجام شود تا تمام نورها بتوانند به خوبی در کنار یکدیگر عمل کنند . در هنگام انجام این تنظیمات ، بهتر است که در هر مرتبه فقط یک تنظیم انجام شود تا از تأثیر هر کدام از تغییر‌ها بر ظاهر کلی صحنه ، درک بهتری بدست بیاید .

شکل ۴٫۱۴ هنرمند می‌تواند بعد از کامل کردن تصویر ، نتیجه‌ی کارش را تجزیه و تحلیل کند ، آن را نقد کند و مناطقی که می‌توانند بهبود یابند را شناسایی کند .

این مطلب ادامه دارد…..

منبع: کتاب نورپردازی در انیمیشن

خانه انیمیشن 

(هرگونه کپی برداری از مطالب وبسایت خانه انیمیشن بدون ذکر نام و حذف لینک غیر قانونی و داراری پیگرد قانونی است)