وایکون در دانشگاه کارولینای جنوبی

وایکون اخیراً به همکاری با مرکز هنرهای دیجیتال رابرت زمکیس در مدرسه ی هنرهای سینمایی دانشگاه کارولینای جنوبی پرداخته تا سیستم فیلمبرداری آنها را به زمینی با ۱۷۰۰ فوت مربع مساحت و ۴۶ دوربین ارتقاء دهد.  در آینده ی نزدیک حتی مدرسه قصد دارد برنامه ی درسی فیلمبرداری و سیستم فیلمبرداریش را بازهم بیشتر توسعه دهد. اولین کلاسهای این مدرسه در پاییز ۲۰۰۶ با بیست دوربین برگزار میشد و اولین مدرسان فیلمسازی آن کارگردان معروف هالیوود رابرت زمکیس و مدیر سیستمهای دیجیتال و محاسبات خلاقانه ی دانشگاه کارولینای جنوبی اریک فوری بودند.
فوری میگوید: “به دلیل تغییر صحنه ی فیلمبرداری چیزهای زیادی نسبت به سال گذشته تغییر کرده است. ما قصد داریم به شبیه سازی آنچه در صنعت فیلمبرداری اتفاق می افتد برای دانشجویانمان بپردازیم. در این زمینه وایکون استاندارد محسوب می شود و دانشجویان باید چگونگی استفاده از این تکنولوژی در جای جای صنعت فیلمبرداری را بیاموزند. این تکنولوژی نه تنها در فیلمبرداری بلکه در تولید مجازی، فیلمسازی مجازی، توسعه ی بازیهای کامپیوتری و غیره هم کاربرد دارد و در واقع بدنه ی اصلی کار تولید را تشکیل میدهد. از طرفی شرکتهای بزرگ نیاز به استعدادهای ماهر دارند که در وایکون تخصص داشته باشند.”

با برنامه ی درسی اولیه ای که جهت آشنایی دانشجویان با فیلمبرداری و ثبت حرکات بود دانشگاه کارولینای جنوبی توانست در فازهای بعدی دوره ی درسی را گسترش بدهد و آن را پیشرفته تر کند به طوری که دو کلاس تولید مجازی و طراحی رابط تنها دو تا از کلاسهای جدید متمرکز بر فیلمبرداری این دانشگاه هستند و خیلی از دانشکده های دیگر دانشگاه نظیر دانشکده های تاریخ و علوم هم دانشجویان خود را سر صحنه های فیلمبرداری می برند تا از وجود این تکنولوژی در نزدیکیشان بهره مند شوند.

فوری اضافه میکند: : مانند هر تکنولوژی دیگری موکپ (ثبت حرکات با دوربین) به کمک بصری فیلمساز می آید. ما تازه در ابتدای کار استفاده از این تکنولوژی هستیم و دانشجویان مستعد به خوبی می آموزند چه استفاده هایی می توانند از این تکنولوژی ببرند. صحنه ی فیلمبرداری دانشگاه کارولینای جنوبی و دوره های درسی مربوطه برای این طراحی شده اند تا به دانشجویان دانش عملی مورد نیاز برای موفقیتشان را بدهند.”

اریک رابینز که دانشجوی دوره ی کارشناسی ارشد تولید فیلم و برنامه های تلویزیونی است در ابتدا به این دلیل جذب دانشگاه کارولینای جنوبی شد که مدرسه ی فیلمسازی آن با فیلمسازان معروف در ارتباط بود. رابینز که علاقه مند به فیلمسازی بود با پخش فیلم آواتار علاقه مند به تکنولوژی فیلمبرداری هم شد. او هر دو دوره ی کنونی دانشگاه کارولینای جنوبی در رابطه با تکنولوژی فیلمبرداری یعنی “اصول ثبت حرکت” و “ثبت بازی” را گذرانده است. رابینز در حال حاضر مشغول امل کردن تز خود می باشد که فیلم کوتاهی است که در آن از سیستم وایکون برای تولید پرویس استفاده کرده است.

رابینز میگوید: “حتی اطلاعات پایه در مورد تکنولوژی ثبت حرکات هم می تواند برای فیلمسازی بسیار سودمند باشد و کمی داشتن اطلاعات فنی در این راه بسیار اثر گذار است. سر صحنه چیزهای زیادی هستند که می توانند حواس فیلمساز را پرت کنند. با جداسازی برخی مولفه های فیلمسازی از کار بوسیله ی موکَپ در زمان صرفه جویی خواهیم کرد و میتوان به جنبه های هنریتر کارگردانی متمرکز شد. همچنین میتوان موکَپ را برای برنامه ریزی فیلمبرداری به کار برد که خود در کاهش هزینه ها و زمان موثر است. استفاده از این تکنولوژی و استفاده از سیستمهای وایکون دانشگاه کارولینای جنوبی در آموزش من موثر بود و نهایتاً من را فیلمساز بهتری خواهد کرد.”