نورپردازی در انیمیشن – فصل سوم:جعبه ابزار نورپرداز (قسمت سوم)

نورپردازی در انیمیشن – بخش معرفی (قسمت اول)

نورپردازی در انیمیشن – بخش معرفی (قسمت دوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل دوم:مشاهده‌ی جهان اطراف ما (قسمت اول)

نورپردازی در انیمیشن – فصل دوم:مشاهده‌ی جهان اطراف ما (قسمت دوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل دوم:مشاهده‌ی جهان اطراف ما (قسمت سوم)

نورپردازی در انیمیشن – فصل سوم:جعبه ابزار نورپرداز (قسمت اول)

نورپردازی در انیمیشن – فصل سوم:جعبه ابزار نورپرداز (قسمت دوم)

ویژگی‌های سایه

اندازه‌ی سایه

اندازه‌ی سایه به چندین فاکتور تعیین‌کننده‌ بستگی دارد. اولین فاکتور ، زاویه‌ی نور است. هرچه نور پائین‌تر باشد ، سایه‌ی طولانی‌تری تشکیل می‌شود . هرچه نور نسبت به جسم بالاتر باشد یا عمود به آن بتابد ، سایه‌ی تشکیل شده کوتاه‌تر خواهد بود. به عبارت دیگر ، سایه‌ی اشیاء در هنگام طلوع و غروب خورشید ، نسبت به ظهر  ، که خورشید در بالاترین حد خود قرار دارد ، بلندتر است.

فاصله‌ی بین منبع نور و شیء هم بر اندازه‌ی سایه‌ی ایجاد شده تاثیر می‌گذارد. به طور کلی ، هرچه فاصله‌ی منبع نور از شیء بیشتر باشد ، سایه‌ی کوچک‌تری ایجاد خواهد شد. منبع نوری که به شیء نزدیک باشد ، سایه‌ی خیلی بزرگی ایجاد می‌کند، مثلا نور یک شمع یا چراغ‌قوه . یک منبع نور بسیار دور ، مانند خورشید ، نسبتا سایه‌های کوچکتری ایجاد می‌کند.

شکل ۳٫۱۶ هنگامی که خورشید در بعدازظهر در بالاترین حالت خود در آسمان قرار دارد ، سایه‌های کوتاه‌تری ایجاد می‌کند . در هنگام صبح یا غروب که خورشید به خط افق نزدیک‌تر است ، طول سایه‌ها بلند‌تر می‌شود.

شکل ۳٫۱۷ هرچه منبع نور به شیء نزدیک‌تر باشد ، سایه‌ی آن شیء بزرگتر خواهد بود و هرچه فاصله‌ی جسم از منبع نور بیشتر شود ، سایه‌ی آن کوچک‌تر می‌شود.

رنگ سایه

اغلب تصور می‌شود که سایه‌ها فقط سیاه هستند اما در حقیقت این‌ چنین نیست. آن‌ها همیشه حداقل مقداری رنگ در خود دارند. به یاد داشته باشید که سایه‌های دنیای واقعی ، از یک شیء پدید می‌آیند که جلوی یک یا چند منبع نور را گرفته‌ است. این به این معنی‌ است که منابع نوری که به‌طور کامل توسط شیء مسدود نشده‌اند ، می‌توانند به ناحیه‌ای که سایه ایجاد شده نور بتابانند و رنگ نورشان با رنگ آن قسمت ترکیب می‌شود.

به عنوان مثال یک روز آفتابی را در نظر بگیرید (شکل ۳٫۱۸) . نور خورشید با شیء برخورد می‌کند و سایه‌ای بر روی زمین ایجاد می‌کند. این سایه ، به دلیل عدم وجود نور خورشید به وجود آمده ، بنابراین هیچکدام از نورهای گرم خورشید در ترکیب رنگش وجود ندارند. با این وجود ، آسمان‌ آبی‌ای که صحنه را احاطه کرده است، به سایه نور می‌تاباند. بنابراین سایه‌هایی که در روز‌های آفتابی ایجاد می‌شوند ، هاله‌ی مشخصی از نور آبی دارند.

شکل ۳٫۱۸ در این مثال از روز آفتابی ، سایه‌ها هاله‌ی سردی دارند که به خاطر رنگ آسمان ایجاد شده است.

لطافت سایه

لطافت سایه هم مانند اندازه‌ی سایه ، توسط اندازه‌ی نسبیِ منبع نور نسبت به شیء ، مشخص می‌شود. هرچه اندازه‌ی منبع نور بزرگتر باشد ، نور ملایم‌تری خواهد داشت. زیرا هرچه منبع نور بزرگتر باشد ، می‌تواند در زوایای بیشتری به اشیاء نور بتاباندد و این نوری که در زوایای مختلف می‌تابد ، در مناطق بیشتری پخش می‌شود و بنابراین ملایم‌تر دیده می‌شود. اگر منبع نور ، خیلی کوچک و خیلی دور باشد ، دیگر سایه این لطافت را نخواهد داشت و لبه‌هایش تیزتر خواهد بود. عروسک‌های سایه‌ای را در نظر بگیرید ، در این مثال اگر دست‌ها به منبع نور نزدیک‌تر باشند ، سایه‌ها نسبت به حالتی که دست‌ها دورتر از منبع نور هستند ، ملایم‌تر خواهند شد.

شکل ۳٫۱۹ هرچه منبع نور نسبت به جسم ، بزرگتر باشد ، سایه‌ای که ایجاد می‌کند ملایم‌تر خواهد بود.

تنظیمات نور برای سایه‌ها

رندر کردن سایه‌های ایجاد شده توسط “گوبو” ، می‌تواند هزینه‌بر باشد. چندین روش وجود دارد که نورپردازان برای شبیه‌سازیِ سایه‌های اضافی موجود در صحنه ، بدون افزایش زمان رندر ، از آن‌ها استفاده می‌کنند. یکی از این روش‌ها ، ایجاد یک “گوبو” یا شکل دهنده برای نور است. گوبوها‌ یا شکل دهنده‌های نور (Cucoloris) ، بر اساس این اصل از عکاسی هستند که برای ایجاد سایه در صحنه ، یک شیء را در مقابل منبع نور قرار می‌دهند. کلمه‌ی “گوبو” یا از عبارت “Go Between” (در میان قرار گرفته) گرفته شده است و یا مخفف عبارت “Goes Before Optics” (قرار گرفته در مقابل منبع نور) است. در بیشتر بسته‌های نرم‌افزاری ، می‌توان با نگاشت یک فایل تصویری بر روی کانال رنگیِ یک نور خاص ، گوبوها را ایجاد کرد. این نقشه‌ی تصویری از طریق نور ، نمایان می‌شود و شکل‌های تیره‌ی حاصل از آن ، در فریم ظاهر می‌شوند و سایه‌های شبیه‌سازی شده را می‌سازند. هم می‌توان از فریم ثابت استفاده کرد و هم از دنباله‌ی متحرکی از فریم‌ها . همچنین گوبوها روش سریعی هستند که توسط آن‌ها می‌توانیم بدون نیاز به ایجاد شکل‌های واقعی ، اتفاقات پشت صحنه را نشان دهیم . هنرمند می‌تواند از طریق گوبو ، سایه‌ی ساختمان ، درختان و حتی کاراکترها را ایجاد کند. به این طریق ، گوبو به هنرمند اجازه می‌دهد که بدون پرداختن هزینه‌ی اضافی برای ایجاد شکل‌ها ، دنیای گرافیکی را گسترش دهد.

به خاطر بسپارید که گوبوها یک راه‌ حل دوبعدی برای یک مسئله‌ی سه بعدی هستند و اگر به درستی ترسیم نشوند ، ممکن است در صحنه ، مسطح و غیرواقعی بنظر برسند. بهتر است که بیش از حد بر گوبو‌ها تکیه نشود ، اما اگر اضافه کردنشان مهار شده باشد و با دقت ایجاد شده باشند ، می‌توانند ابزار قدرتمندی باشند.

شکل ۳٫۲۰ گوبوها‌ یا شکل دهنده‌های نور (Cucoloris) ، بر اساس این اصل از عکاسی هستند که برای ایجاد سایه‌ای در صحنه ، یک شیء را در مقابل منبع نور قرار می‌دهند.

شکل ۳٫۲۱ نقشه‌های گوبو ، می‌توانند الگوهای نقاشی شده‌ای باشند که بر یک رنگ نور اعمال شده و در صحنه ظاهر می‌شوند.

مطلب آخر

این‌ها ابزارهای اصلی‌ای هستند که هر نورپردازی در اختیار دارد. نورپرداز‌های حرفه‌ای در استودیوهای انیمیشن‌سازی ، یک گنجینه‌ی مخفی مملوء از نورها و تنظیمات مختلف یا دکمه‌ی “خوشگلش کن” ندارند ، بلکه آن‌ها هم درست مانند مبتدیان ، با نورافکن‌ها ، گوبوها و رندر کننده‌های “رهگیری پرتو” ، کار می‌کنند. نکته‌ی مهم این است که بتوانید چگونگیِ استفاده از تمام ویژگی‌های این نورها را یاد بگیرید تا یک تصویر نهایی موفق ایجاد کنید.

این مطلب ادامه دارد…..

منبع: کتاب نورپردازی در انیمیشن

خانه انیمیشن 

(هرگونه کپی برداری از مطالب وبسایت خانه انیمیشن بدون ذکر نام و حذف لینک غیر قانونی و داراری پیگرد قانونی است)